Vis

Sommige mensen kunnen wel kleine hoeveelheden zwaardvis of tonijn verdragen gezien deze soorten relatief minder parvalbumine bevatten, maar verder zit er geen verschil in allergenen bij zoet- en zoutwatervissen. Check altijd bij de (huis)arts hoe allergisch je bent gezien dit allergeen heel sterk is. Iemand die zwaar allergisch is kan namelijk al reageren bij een minimale hoeveelheid door bijvoorbeeld kruisbesmetting van het keukengerei of zelfs al door stoom van gekookte vis.

Hoe ontstaan de symptomen?

Symptomen kunnen al enkele minuten na inname ontstaan. De ernst en duur van de symptomen kunnen variëren afhankelijk van de ingenomen hoeveelheid en je gevoeligheid. Meestal beginnen de symptomen met irritatie, jeuk en of tintelingen in de mond gevolgd door huidirritatie, tranende ogen, loopneus en/of piepende ademhaling. Dan ontstaan er vaak maagdarmklachten als misselijkheid/braken en/of diarree. In het ergste geval zetten de klachten door en kunnen ze zo heftig worden dat je in een anafylactische shock kunt raken.

Eventuele kruisreactie met zeevruchten
Als je allergisch bent voor vis, hoeft dat niet per definitie te betekenen dat je ook allergisch voor zeevruchten. Echter kan je er wel overgevoelig op reageren omdat bepaalde stoffen in beide op elkaar lijken, dat noem je kruisreactie.

Verwarring histaminevergiftiging 
Een histamine vergiftiging wordt nog weleens verward met een vis allergie. De symptomen zijn namelijk vergelijkbaar en in beide gevallen kan vis een reactie veroorzaken. Het verschil is echter dat bij een histamine vergiftiging niet alle vis een reactie veroorzaakt en bij vis allergie wel. Ingeblikte en niet verse vis bevatten namelijk veel histamine waardoor er een histamine overschot en uiteindelijk een vergiftiging kan ontstaan.

Diagnose

Herken je jezelf in de bovenstaande klachten en heb je het vermoeden dat je een visallergie hebt? Laat dit dan eerst testen bij de (huis)arts. Dat kan door middel van de onderstaande testen.

• Huidpriktest
  Hierbij wordt er een druppel vloeistof op je onderarm of rug aangebracht. In deze vloeistof zitten de allergenen van vis opgelost. Hierna wordt er met een dun naaldje door de druppel heen in de huid geprikt. Als er vervolgens een rood bultje ontstaat op de plek waar de druppel is aangebracht, is de test positief. De uitslag is na een kwartier bekend.
• Bloedonderzoek
  Bij dit onderzoek wordt er gekeken naar of er antistoffen specifiek gericht tegen vis aanwezig zijn in het bloed. Het duurt meestal enkele dagen tot weken voordat de uitslag bekend is.
• Voedselprovocatie
  Er zijn twee methodes om deze test uit te voeren. Afhankelijk van de situatie bepaald de arts welke methode het meest geschikt is.
  • Dubbelblind placebogecontroleerde voedselprovocatie
    Bij deze test krijg je verschillende soorten voedingen. De ene voeding bevat het vermoedelijke allergeen en de andere voeding (placebo) niet. Zowel jij als de arts weet niet welke van de toegediende voedingen het mogelijke allergeen bevat. Vervolgens wordt er gekeken naar hoe je op beide voedingen reageert om te kunnen bepalen of je allergisch bent.
  • Open voedselprovocatie
    Hierbij wordt het vermoedelijke allergeen in toenemende mate toegediend om te kijken of en hoe allergisch je bent. Aan de hand van deze methode kan dus ook je drempelwaarde achterhalen.

Behandeling

Ten eerste dient vis natuurlijk vermeden te worden. Daardoor mis je wel een aantal onverzadigde vetzuren (ALA, EPA, DHA). Let daarom goed op dat er geen tekort ontstaat. Ga eventueel met een diëtiste aan de slag om te kijken welk voedingspatroon bij jou past.

Een aantal tips:

• Gebruik lijnzaad, raapzaad en sojaolie
• Zorg dat je voldoende groene bladgroenten, eieren, walnoten en vlees eet
• Sommige visolie capsules bevatten geen viseiwit en zijn dus geschikt als aanvulling. Check dit wel eerst bij je (huis)arts of apotheek.

Benieuwd naar meer?

Hi, wij zijn er voor je. Ons platform staat vol met interessante tips, trics en recepten.